Sesja zdjęciowa – uruchom dzikość serca |

Jeże są na Ziemi od milionów lat. Przez cały ten czas wypracowane przez nie strategie radzenia sobie z problemami świetnie się sprawdzały. Jednak ostatnie półwiecze nie było dla nich łaskawe – główna metoda rozwiązywania jeżowych problemów przez zwijanie się w kolczastą kulkę nie dość, że zawodzi to czasami staje się zabójcza. Obszary na których jeże mogą zdobywać pokarm się kurczą, ich naturalne pożywienie często jest skażone środkami ochrony roślin, porządkowanie terenów, na których mieszkają zabiera im materiały do budowy domów.
W całym tym splocie niekorzystnych okoliczności jeże mają jednak wielkie szczęście do napotykania na swojej drodze ludzi o wielkich sercach, ludzi, którzy poświęcają swój czas, wiedzę i umiejętności aby je ratować… aby jako gatunek mogły przetrwać kolejne miliony lat. Dzięki takim ludziom stało się możliwe zorganizowanie sesji zdjęciowej, z której materiały będą promować pomoc dla tych małych drapieżników czyli odpis 1 % podatku.

Pewnie pomyślicie sobie – a cóż wielkiego jest w zrobieniu kilku zdjęć ? Zdziwicie się jak wiele osób pracowało, abyśmy mogli zrealizować ten projekt. Poniżej lista osób i firm dzięki którym było to możliwe. Szczególnie wielkie podziękowania dla Magdy Parol i Łukasza Piotrowskiego, dzięki którym stworzyliśmy prawdziwy zespół. Choć widzieliśmy się pierwszy raz – mieliśmy wrażenie, że współpracujemy od wieków.

Zapytacie też, co na to zwierzaki – czy sesja była dla nich bezpieczna i komfortowa ? Odpowiedź znajdziecie na zdjęciach. Jeże zawsze wiedzą lepiej co dla nich jest dobre i nie mają kłopotów z byciem asertywnymi. Jeśli nie będą chciały współpracować – po prostu zwiną się w kulkę i współpracy odmówią. Wszystkie jeżynki i jeże (Blondi, Willow, Baltazarka, Cieszka, Lotka, Lucyna, Hammer i Maciek) biorące udział w sesji bardzo dzielnie pozowały. Większość, biorących udział w sesji jeży trafiła do ośrodka w grudniu i styczniu. Zostały wykopane z gniazd przez drapieżniki i nie poradziłyby sobie na wolności z powodu braku pożywienia i możliwości odbudowania gniazda. Wielką zasługą tak dobrej współpracy są ludzie, z którymi jeżom przyszło pracować. Jednak kiedy wracamy wspomnieniami do sesji – nieodmienie przychodzi nam na myśl cytat z książki Frans’a de Waal’a – „czy jesteśmy dość mądrzy, żeby zrozumieć mądrość zwierząt? „

Wiosną wszystkie jeże, trafią do bezpiecznych ogrodów otwartych. Wyjątkiem jest Lucyna, która po urazie kręgosłupa ma częściowo bezwładne tylne łapki. Lucynka zostanie w ośrodku i mamy nadzieję, że będzie nam pomagać w wychowaniu osieroconych jeżowych maluchów. Nikt tak nie nauczy podrostka jeżowego świata jak inny przedstawiciel tego samego gatunku.

Jeże z bliska – Łukasz Piotrowski